سلام. بالاخره قرار کد نویسی رو شروع کنیم! من که خیلی ذوق دارم. شما چطور؟

من بیشتر دوست دارم برنامه نویسی را با آوردن مثال آموزش دهم. این مثال ها را دنبال کنید.

در مورد چگونگی اجرای کد قبلا در این مطلب توضیح داده ام.

نمایش یک پیغام ساده

اولین کد ما این است. می خواهیم یک نمونه متغیر داشته باشیم ؛ یک نمونه تابع ایجاد کنیم ؛ آن تابع را فراخوانی کنیم ؛ تا پیغامی به کاربر نمایش داده شود.

برای خواندن مطلب به طور کامل به ادامه ی مطلب بروید.

متاسفانه باید بگم که امروز هم با کد سر و کار نداریم و باید چند مفهوم رو یاد بگیرید. اگر دارید اولین زبان برنامه نویسی رو یاد میگیرید باید یه آشنایی کلی با این مفاهیم داشته باشید تا بعدا توی مطالب بعدی و به صورت عملی اون ها رو درک کنید.

این مطلب ادامه ی دو مطلب قبلی است:

• مقدمه
• اجرای کد ها
  

برای مطالعه ی مطلب به ادامه ی مطلب بروید.

هر کاراکتر در کامپیوتر با عددی مشخص می شود که آن عدد همان کد کاراکتر است. در اصل کامپیوتر کاراکتر ها را فقط با عدد آن ها می شناسد و نمی داند مثلا حرف "a" چیست. بلکه می داند عدد آن 97 است. جالب تر این که کامپیوتر حتی همین 97 را هم نمی شناسد و با اعداد دودویی آن را تشخیص می دهد.

کد کاراکتر چیست؟

تمام کاراکتر هایی که ما استفاده می کنیم ، در جدول هایی بسیار بزرگ جمع آوری شده اند و به صورت قراردادی این کد ها به آن ها تعلق گرفته است که وقتی ما صفحه ای پر از کاراکتر را می بینیم ، کامپیوتر برای نمایش تمام این کاراکتر ها از آن جدول ها استفاده می کند. سیستم ها به طور پیشفرض از جدول ascii برای نمایش کاراکتر ها استفاده می کنند که جدول بسیار محدودی است و بسیاری از کاراکتر هایی که شاید به درد ما بخورند ، از جمله حروف فارسی را ندارند. اگر شما می توانید الان این حروف فارسی را ببینید به خاطر این است که کامپیوتر شما از جدولی به غیر از این جدول استفاده کرده است. جدول utf-8 جدولی کامل تر است که به دلیل استفاده از اعداد در مبنای 16 ، ظرفیت بسیار بیشتری دارد. این جدول شامل حروف فارسی و بسیاری کاراکتر های دیگر نیز هست.

در دو مطلب قبلی ای که در سایت منتشر شد ، من سعی کردم تا حدودی کاربران را با رمزگذاری (encryption) و مبهم کردن (obfuscation) آشنا کنم.

برای خواندن مطالب قبلی در این باره از این لینک ها استفاده کنید:

آموزش مبهم کردن کد های جاوا اسکریپت

مقدمه ای بر رمزگذاری و مبهم کردن کد

امروز با بازی رمزگشایی در سایت ابزارها قالب میزبان شما هستیم. این بازی نمونه ی ایرانی ندارد. از این به بعد باید منتظر بازی های تحت وب این چنینی از سایت ما باشید.

در مطلب قبلی متدی از جی کوئری معرفی کردم به نام animate. کار این تابع در جی کوئری ایجاد انیمیشن بر روی ویژگی های سی اس اس است. در مطلب قبلی گفته بودم که امکان ایجاد انیمیشن بر روی تمام ویژگی های Css با استفاده از این تابع نیست. اما نگفتم که چه توابعی امکان انیمیشنی شدن را دارند. امروز در این مطلب می خواهم مواردی که امکان استفاده از انیمیشن را دارند بگذارم.

شکل کلی تابع animate

<<<code>>>

$(selector).animate( { "cssProperty":value , ... }, animationTime ); // time is in milisecond

<<</code>>>

برای دیدن مواردی استفاده ی این تابع به ادامه ی مطلب بروید.

یکی از امکانات بسیار کاربردی جاوا اسکریپت امکان ایجاد کلاس (Class) است. اگر با جاوا اسکریپت کار کرده باشید می دانید که برای نوشتن اسکریپت ها باید حواستان جمع باشد که نام تکراری برای متغیر های خود انتخاب نکنید. البته این موضوع در یک اسکریپت مشکلی ایجاد نمی کند ، اما وقتی پای چندین اسکریپت که هر کدام از آن ها را یک نفر ننوشته است وسط می آید ، قضیه کمی قابل توجه می شود.

اگر با برنامه نویسی ای مثل C# کار کرده باشید باید بدانید که این برنامه نویسی به دلیل داشتن امکان Namespace که برای هر فایل ایجاد می شود ، چنین مشکلی ندارد و متغیر های هر قسمت را به طور خودکار از دیگر قسمت ها جدا می کند. اما ما در جاوا اسکریپت باید خودمان این کار را انجام بدهیم. البته باید بگویم که این کار بسیار جالب است. (من که از کار کردن با کلاس های Javscript کلی لذت می برم)

کلاس چیست؟

خیلی ساده شروع می کنم. کلاس چیست؟

همان طور که شاید بدانید ، جاوا اسکریپت یک برنامه نویسی شی گرا است. تمام برنامه نویسی های شی گرا این امکان را دارند که در آن ها کلاس هایی تعریف شود. توابع برنامه نویسی مانند ماشین هایی هستند که می توانند با گرفتن ورودی ، خروجی تحویل دهند. متغیر ها هم فضا هایی هستند که برای ذخیره ی موقتی مقادیر از آن ها استفاده می شود. اما کلاس ها نقش مادر برای همین توابع و متغیر ها را دارند. به این معنی که مجموعه ای از توابع و متغیر ها در یک کلاس به عنوان یک واحد بزرگ تر جمع می شوند تا اولا کار کردن با آن ها راحت تر باشد ، دوما متغیر ها و توابع هم نام در صفحه مشکلی ایجاد نکنند.

مطلب را در ادامه ی مطلب دنبال کنید.

این کد می تواند خیلی مفید باشد به خاطر این که خیلی از برنامه نویسان php دوست دارند وقتی اطلاعاتی را در فرم php دریافت می کنند ، تا حد ممکن آن اطلاعات دقیق و بدون دروغ و غلط باشد. شما مقدار وارد شده را می توانید با استفاده از عبارات باقاعده بررسی کنید و اگر شکل صحیحی داشت ، اجازه ی ادامه ی کار را به کاربر بدهید. ولی امروز می خواهم در این مطلب به شما کدی را نشان دهم که خیلی ساده می تواند ، یک آدرس اینترنتی را بررسی کند و ببیند که آیا آن صفحه از اینترنت وجود دارد یا یک آدرس دروغین است.

<<<code>>>

function urlexists($url)

   {

      $file_headers = @get_headers($url);

      if($file_headers[0] == 'HTTP/1.1 404 Not Found')

         $exists = false;

      else

         $exists = true;

      return $exists;

   }

<<</code>>>

تابع بالا ، یک آدرس کامل (http:// ...) را می گیرد و اگر آن صفحه موجود باشد (یعنی ارور 404 نداشته باشد) مقدار true را باز می گرداند و در غیر این صورت مقدار false را بر می گرداند.

من زمانی که به این کد نیاز داشم کلی گشتم تا توانستم آن را پیدا کنم. برای همین فکر کردم که شاید به درد شما هم بخورد.

سلام. امروز با یک مطلب تخصصی در خدمت شما هستم. این مطلب مربوط به امکان CURL در php است. CURL یکی از توانایی های سیستم عامل linux است که این امکان را به شما می دهد که با استفاده از سیستم و بدون نیاز به کاربر زنده ، به قسمت های مختلف اینترنت درخواست هایی را ارسال کنید ، پاسخ آن ها را دریافت کنید و بر اساس آن ها کار هایی را انجام دهید. توجه داشته باشید که این کار ها همه به وسیله ی خود سیستم و به صورت خودکار انجام می شود و نیازی به یک کاربر ندارد تا به انجام برسد.

از نظر من CURL یکی از جالب ترین و باحال ترین قسمت های php است. این امکان به شما قدرتی می دهد که وقتی به آن قدرت دست پیدا کنید ، تازه حرف من را می فهمید.

شروع کار با CURL

خب! برای شروع کار با CURL در php ما باید از تابع curl_init استفاده کنیم. این تابع یک نشست برای ارسال درخواست ، ایجاد می کند.

<<<code>>>

$ch = curl_init();

<<</code>>>

ما باید خروجی این تابع را در یک متغیر ذخیره کنیم. زیرا در ادامه ی کار و در استفاده از دیگر توابع curl ما نیاز داریم از این خروجی استفاده کنیم. این خروجی در اصل همان نشست ایجاد شده توسط تابع است.

توضیحات بیشتر در ادامه ی مطلب

 در آموزش شماره یک سی شارپ عملگر های محاسباتی و اولویت بندی آن ها را را توضیح دادم. اما در این آموزش قصد دارم به توضیح بیشتر عملگر ها بپردازم.

عملگر های افزایشی وکاهشی

عملگر های ++ و -- عملگر های یکتایی هستند یعنی با یک عملوند کار می کنند. این عملگر ها برای افزایش یا کاهش متغیر به اندازه یک واحد استفاده می شود. اگر ++ و -- قبل از متغیر باشد آن ها را عملگر های افزایشی یا کاهشی پیشوندی می گویند. اگر ++ و -- بعد متغیر باشد آن ها را عملگر های افزایشی یا کاهشی پسوندی می گویند.

<<<code>>>

++x;     x=x+1;

     x++;     x=x+1;

--x;      x=x-1;

     x--;       x=x-1;

<<</code>>>

برای مشاهده ی مطلب به طور کامل به ادامه ی مطلب بروید.

در مطلب قبلی ، اشاره هایی به متغیر ها در سی شارپ داشتم. امروز می خواهم درباره ی متغیر ها بیشتر توضیح دهم. در حدی که بتوانید به خوبی از آن ها استفاده کنید و در برنامه هایی که می نویسید به درستی و بدون خطا آن ها را تعریف کنید. هر متغیر یک اسم دارد. اسامی متغیر ها قوانیینی دارد که باید به این قوانین توجه کنید. در صورت رعایت نکردن قوانین تعریف متغیر ، برنامه خطا خواهد داد. چندی از ویژگی های تعریف متغیر ها را در ادامه بخوانید:

1) فقط استفاده از حروف انگلیسی ، اعداد و کاراکتر زیر خط (_) مجاز است.

2) نام متغیر نمیتواند با عدد شروع شود:

<<<code>>>

int 5b;      error

<<</code>>>

3) نام انتخابی نمی تواند کلمه کلیدی باشد. کلماتی کلیدی در سی شارپ برخی از کلمات مانند (for) , (if) است. در اصل یعنی کلماتی که خود سی شارپ از قبل آن ها را تعریف کرده است.

4) استفاده از کاراکتر های علامت گذاری و جای خالی مجاز نیست.

5) حساس به حروف بزرگ و کوچک است.

ادامه ی آموزش را در ادامه ی مطلب دنبال کنید.